Sanne Thijssen: ‘Heel blij met wat ik heb’

Klein maar dapper is op haar zeker van toepassing. Ze sprong al 1.50m/1.60m voordat ze 18 was en moest de Grote Prijs op concoursen dus enige tijd aan zich voorbij laten gaan. Maar inmiddels is ze 22 en lijkt die tijd lang geleden. Ze is niet het enige talent in de familie: vader Leon, broertje Mans en zusje Mel laten ook van zich spreken in de topsport. Maar, zij mag in Rotterdam rijden! Lang heeft ze er naar uit gezien en nu is het eindelijk zover. Aan het woord is Sanne Thijssen.

Het gaat goed met haar en haar paarden, heel goed. “Voor zover ik weet is niemand bij ons op het bedrijf ziek geweest en eigenlijk hebben wij als stal meer last gehad van het rhinovirus dan van corona. Ik heb na de rhino-uitbraak veel in Italië gereden en de paarden gaan als een speer. Mijn toppaard Con Quidam is enorm in vorm, hij is bijvoorbeeld twee keer vierde in een 1.50m rubriek geweest, een keer derde en een keer tweede in een 3* Grote Prijs. Ook Hi There is goed in vorm en Genasis is een keer als derde in een 2* Grote Prijs geëindigd”, vertelt Sanne Thijssen.

Eigenlijk 48 uur
“Deze drie paarden gaan mee naar Rotterdam. Ik ben ook naar Opglabbeek geweest. Verder heb ik met jonge paarden gereden om ervaring op te doen en ze op te leiden ook voor de grotere concoursen. In Nederland heb ik eigenlijk nog niet gereden. Door alle corona- en rhinoregels konden we niet op concours. Wij rijden sowieso veel in het buitenland. De tijd dat ik echt niet op concours kon, heb ik me niet verveeld. Sterker, het was wel eens lekker, want ik wil altijd zoveel doen, dat mijn dagen eigenlijk 48 uur nodig hebben.”

Eerste keer zelf in Rotterdam rijden
“En toen kwam de uitnodiging voor het CHIO! Ik wilde er al lang heel graag rijden, ik kom er al lange tijd, altijd als mijn vader mocht rijden. Hoe mijn vader reed weet ik eigenlijk niet meer, maar wel dat het erg indruk op me heeft gemaakt. Vooral die enorme piste, de tribunes er omheen, het vele volk en de speciale sfeer, Rotterdam is verre van een doorsnee concours. Als je dit alles al beleefd hebt en je mag er dan zelf rijden, dat is geweldig.”

Nog te positief
“Ik had natuurlijk zelf ingeschreven, maar had het niet verwacht. Rotterdam is een observatie voor Tokio, maar dat is voor mij op dit moment nog te positief gezien, ik ga gewoon heel erg genieten van dat ik er mag rijden en ervaring opdoen. Mijn toppaard Con Quidam is nu 15 en bij een volgende Spelen zal hij waarschijnlijk met pensioen zijn, maar ik ben nog jong. Wie weet komt het ooit nog eens zover.”

Goede hoop
“Na Sopot heb ik geen internationaal concours, dan ga ik waarschijnlijk naar De Peelbergen om te trainen met jongere paarden. De week erna is Rotterdam al. Dat had op geen beter moment kunnen komen. Zoals ik al zei, mijn paarden zijn echt in vorm, we zitten in een flow. Ik ga dan ook niet om het meedoen en ik zeg ook zeker niet dat alles zal lukken. Maar we gaan er wel voor, ik heb goede hoop.

Beste vriend en beste vriendin
“Ik ben heel blij met wat ik heb en krijg. Mijn ouders hebben een heel mooi bedrijf en ik heb super paarden te rijden. Mijn toppaard Con Quidam is mijn beste vriend en ik heb ook een beste vriendin, mijn hondje Jewel. Jewel gaat altijd mee op concours.”

Wat wil je nog meer
“Ik ben blij met mijn leven, ik heb het echt leuk. Stal Thijssen bestaat eigenlijk uit twee bedrijven, het nieuwe bedrijf waar mijn ouders wonen en de oude stal, een paar straten verder. Daar woon ik. Zo’n stal, zulke ouders, zulke paarden, zo’n leefsituatie en ook nog een fijne sponsor, Van Santvoort, wat wil je nog meer. Ik ben blij met wat ik heb.”

Bron: CHIO